próbować
Look at other dictionaries:
próbować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, próbowaćbuję, próbowaćbuje, próbowaćany {{/stl 8}}– spróbować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeść lub pić coś w niewielkiej ilości, by poznać smak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… … Słownik języka polskiego
próbować [spróbować] sił [szczęścia] — {{/stl 13}}{{stl 33}} starać się zdziałać coś w jakiejś dziedzinie, wypróbowywać swoje możliwości :{{/stl 33}}{{stl 10}}Spróbować szczęścia w loterii. Próbować sił w wielu zawodach, konkurencjach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć się do kupy — (Próbować) Zachować spokój i kontrolować się Eng. (To try) To remain mentally unaffected or balanced; to keep one s composure; to control oneself … Słownik Polskiego slangu
wziąć się w garść — (Próbować) Zachować spokój i kontrolować się Eng. (To try) To remain mentally unaffected or balanced; to keep one s composure; to control oneself … Słownik Polskiego slangu
zebrać się do kupy — (Próbować) Zachować spokój i kontrolować się Eng. (To try) To remain mentally unaffected or balanced; to keep one s composure; to control oneself … Słownik Polskiego slangu
zebrać się w garść — (Próbować) Zachować spokój i kontrolować się Eng. (To try) To remain mentally unaffected or balanced; to keep one s composure; to control oneself … Słownik Polskiego slangu
łapać okazję — (Próbować) Dotrzeć gdzieś za pomocą autostopu Eng. To get free rides, especially by standing beside a road and signaling drivers … Słownik Polskiego slangu
spróbować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}próbować I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}próbować [spróbować] sił [szczęścia] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
probă — PRÓBĂ, probe, s.f. 1. Confirmare a unui adevăr, dovedire; dovadă, semn, mărturie în sprijinul cuiva sau a ceva. ♢ Probă cu martori = susţinere prin martori a unei afirmaţii în faţa instanţelor de judecată. ♢ loc. vb. A da probă (sau probe) de … Dicționar Român
